این شاخه از نظر رشته‌های زیرمجموعه‌ی خود با شاخه‌ی فنی‌وحرفه‌ای شباهت‌های زیادی دارد. در این شاخه نیز دانش‌آموزان بیشتر روی کارهای عملی و کارگاهی تمرکز دارند و مهارت‌های لازم برای ورود به بازار کار را کسب می‌کنند. مراکز و واحدهای آموزشی مربوط به این شاخه «هنرستان کاردانش» نامیده می‌شوند.

دانش‌آموزانی که از توانایی کمتری برای یادگیری دروس تئوری برخوردارند، می‌توانند در این شاخه به ادامه‌ی تحصیل بپردازند. دانش‌آموزان این شاخه بعد از اتمام تحصیل، مدرک معتبری از طرف مرکز تحصیلی در حوزه‌ی مرتبط با رشته‌ی تحصیلی خود دریافت می‌کنند که می‌تواند برای ورود به بازار کار برای آن‌ها بسیار مفید باشد. این دو شاخه علاوه بر شباهت‌های فراوان دارای تفاوت‌هایی نیز هستند.

بیشتر دروس ارائه‌شده در شاخه‌ی کار و دانش عملی و کارگاهی است و دروس تئوری کمی در آن جای دارد، اما در شاخه‌ی فنی‌وحرفه‌ای دروس تئوری نیز برای دانش‌آموزان ارائه می‌شود؛ بنابراین شرایط ورود و ادامه‌ی تحصیل در شاخه‌ی فنی حرفه‌ای به‌مراتب سخت‌تر از کار و دانش است.
شاخه‌ی کار و دانش به علت عملی بودن دروس تنوع رشته‌های بالاتری نسبت به شاخه‌ی فنی‌وحرفه‌ای دارد. به‌طور میانگین برای شاخه‌ی کاردانش حدود 150 زیرشاخه و برای شاخه‌ی فنی‌وحرفه‌ای حدود 40 زیررشته می‌توان نام برد.